Rozporządzenie ws. wylesiania (EUDR) opóźnione
Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) szacuje, że 420 milionów hektarów lasów – obszar większy niż UE – zostało utraconych w wyniku wylesiania w latach 1990-2020. Konsumpcja w UE stanowi około 10% globalnego wylesiania. Olej palmowy i soja odpowiadają za ponad dwie trzecie tego zjawiska. Rozporządzenie w sprawie wylesiania, przyjęte przez Parlament 19 kwietnia 2023 r., miało na celu walkę ze zmianami klimatu i utratą różnorodności biologicznej poprzez zapobieganie wylesianiu związanemu z konsumpcją w UE produktów z bydła, kakao, kawy, oleju palmowego, soi, drewna, gumy, węgla drzewnego i papieru drukowanego. Obowiązujące już od 29 czerwca 2023 r. przepisy miały być stosowane przez przedsiębiorstwa od 30 grudnia 2024 r. Parlament Europejski przegłosował opóźnienie wejścia w życie przepisów. W odpowiedzi na obawy zgłoszone przez państwa członkowskie UE, kraje spoza UE, handlowców i operatorów, że nie będą w stanie w pełni przestrzegać przepisów, jeśli będą one stosowane od końca 2024 r., Komisja Europejska zaproponowała przesunięcie daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia w sprawie wylesiania o jeden rok. Na posiedzeniu plenarnym w październiku 2024 r. uzgodniono, że wniosek zostanie rozpatrzony w trybie pilnym – art. 170 ust. 6 Regulaminu. Parlament Europejski zgodził się na to odroczenie, a także na inne poprawki, głosami 371 do 240. Duzi operatorzy i handlowcy musieliby przestrzegać obowiązków wynikających z tego rozporządzenia od 30 grudnia 2025 r., podczas gdy mikroprzedsiębiorstwa i małe przedsiębiorstwa miałyby czas do 30 czerwca 2026 r. Ten dodatkowy czas pomógłby operatorom na całym świecie płynnie wdrożyć przepisy od samego początku bez podważania celów prawa.
Parlament przyjął również inne poprawki zaproponowane przez grupy polityczne, w tym utworzenie nowej kategorii krajów stwarzających „brak ryzyka” wylesiania, oprócz istniejących trzech kategorii „niskiego”, „standardowego” i „wysokiego” ryzyka. Kraje sklasyfikowane jako „bez ryzyka”, zdefiniowane jako kraje o stabilnym lub rosnącym rozwoju obszarów leśnych, musiałyby sprostać znacznie mniej rygorystycznym wymaganiom, ponieważ ryzyko wylesiania jest znikome lub nie istnieje. Opóźnienie kolejnej ważnej legislacji jest kontynuacją działań Komisji Europejskiej i PE, zapoczątkowanych w marcu 2022 r. Pomimo nasilającego się kryzysu klimatycznego unijnego decydenci trzymają stronę przemysłu i grup interesów opóźniając albo rezygnując z regulacji i ambicji Strategii „od pola do stołu.”
Credit. Unsplash, opracowano na podstawie informacji prasowe PE